Zasadniczymi wymiarami charakteryzującymi silnik (rys. 2.18) są: • średnica D cylindra i • skok S tłoka, czyli droga, jaką tłok przebywa w czasie jednego suwu. A więc S = 2r gdzie: r — promień korby wału korbowego. Każdemu skokowi tłoka towarzyszy obrócenie wału korbowego o połowę obrotu, czyli o 180°. Średnica cylindra i skok tłoka określają objętość (pojemność) skokową cylindra. Objętość ta jest równa iloczynowi skoku tłoka i powierzchni przekroju poprzecznego cylindra, czyli V, = S-Fc = S-~-dm* gdzie: V, — objętość skokowa cylindra, Fc — powierzchnia poprzecznego przekroju cylindra w dm* D — średnica cylindra w dm, S — skok tłoka w dm. Objętość skokowa silnika wielocylindrowego Vss stanowi sumę objętości skokowych wszystkich cylindrów Vss = i- Vs gdzie: i — liczba cylindrów silnika.