W systemie chłodzenia powietrzem cylindry i głowice silnika są bezpośrednio omywane przepływającym wokół nich powietrzem. W celu zwiększenia powierzchni wymiany ciepła zewnętrzne powierzchnie cylindrów i głowic takich silników są pokryte żebrami chłodzącymi. Ze względu na sposób wywołania ruchu powietrza wokół cylindrów silnika rozróżniamy: chłodzenie samoczynne; chłodzenie wymuszone. Chłodzenie samoczynne następuje wtedy, gdy silnik jest omywany strumieniem powietrza powstałym w wyniku ruchu pojazdu. Taki sposób chłodzenia jest zazwyczaj stosowany w motocyklach, gdzie brak nadwozia umożliwia swobodny przepływ powietrza wokół silnika. Chłodzenie wymuszone następuje wówczas, gdy silnik jest omywany strumieniem powietrza tłoczonego przez dmuchawę (rys. 2.57). Dmuchawa jest napędzana od wału korbowego chłodzonego silnika (zwykle za pomocą paska klinowego). Stosuje się dmuchawy promieniowe lub osiowe. Wirnik dmuchawy, wyposażony w odpowiednio ukształtowane łopatki, obracając się, wymusza ruch strug powietrza. Cylindry i głowice silników, w których zastosowano chłodzenie wymuszone, są otoczone blaszanymi osłonami odpowiednio