Jak już wspominaliśmy, powlekanie galwaniczne cienką warstwą cyny (rzadziej ołowiu lub kadmu) ma na celu skrócenie okresu docierania. Wy­mienione metale odznaczają się dobrymi własnościami ślizgowymi i są bardzo plastyczne. W wystających miejscach na powierzchni pierścienia występują naciski takiej wielkości, że powoduje to osiadanie lub plastyczna odkształcanie miękkiej powłoki galwanicznej. W wyniku tego znacznie skraca się okres czasu potrzebnego do uzyskania styku pierścienia z gła­dzią cylindrową na całej jego powierzchni roboczej. Przed cynowaniem pierścienie tłokowe poddawane są elektrolitycznemu odtłuszczeniu, trawieniu i zimnemu przemyciu w bieżącej wodzie. Cyno­wanie przeprowadza się najczęściej w kwaśnym elektrolicie o składzie: siarczan cyny 45 g, kwas siarkowy 50 g, krezol lub fenol 10 g i stolarski klej 5 g na litr wody, w normalnej temperaturze otoczenia (nie niższej jednak od 15°C) prądem o gęstości 1 A/dcm2. Czas cynowania wynosi 6f12 minut. Grubość utworzonej w tym czasie warstewki cyny wynosi 0,00470,006 mm. Cynowaniu poddaje się najczęściej całą powierzchnię pierścienia tłoko­wego. Cynowanie jedynie zewnętrznej powierzchni walcowej zmniejsza wprawdzie zużycie cyny, jednak ze względu na nieuniknione zacieki na powierzchni czołowej powoduje przy kwaśnym elektrolicie niebezpieczeń­stwo korozji nie pokrytych powierzchni.