Pomimo stosowania przy wytwarzaniu silników bardzo dokładnych me­tod obróbki wykańczającej, na jego powierzchniach roboczych pozostają zawsze ślady pracy ostrzy narzędzia skrawającego lub ziarn ściernicy. Tak więc silnik po zmontowaniu nie może być oddany od razu do użytku, po­nieważ przy większym jego obciążeniu występuje bezpośrednie stykanie się wystających nierówności na współpracujących powierzchniach prowa­dzące do ich wzajemnego zacierania. Z tego względu silnik musi być do­tarty, tzn. musi pracować przez pewien okres czasu w warunkach specjal­nych, aby uzyskać taką gładkość powierzchni współpracujących, która za­pewnia dostateczną ich trwałość. W celu zapewnienia jak najlepszych warunków wygładzenia powierz­chni i uzyskania właściwych luzów, wstępne docieranie silnika przepro­wadza się zazwyczaj w oddzielnym specjalnie wyposażonym pomieszcze­niu zwanym hamownią, natomiast ostateczne docieranie odbywa się w czasie pierwszych godzin użytkowania silnika. Na przykład ostateczne docieranie silnika samochodowego odbywa się w okresie docierania samo­chodu, w którym ogranicza się dopuszczalne obciążenie i szybkość jazdy. Wstępne docieranie silnika w hamowni odbywa się zazwyczaj w ten spo­sób, że najpierw silnik przez pewien okres jest docierany na zimno, tzn. uzyskuje on napęd z zewnątrz. Do napędu używa się silnika elektrycznego lub też po prostu silnika, który jest docierany już na gorąco. Jest to tzw. wzajemne docieranie się silników. Po przeprowadzeniu dotarcia na zimno silnik przenosi się na stanowisko do hamowania, gdzie poddawany jest docieraniu na gorąco (tzn. silnik pracuje na napędzie własnym) oraz ustalonym dla poszczególnych typów silników próbom odbiorczym. Z kolei następuje przegląd silników i usu­nięcie ewentualnych niedomagań, po czym (w przypadku silników trak­cyjnych) kieruje się je na linię montażu samochodów lub ciągników. Typowy proces docierania, hamowania i przeglądu zmontowanego silni­ka składa się z następujących, zasadniczych operacji. 1)Transport silnika z linii jego montażu na stanowisko do docierania. 2)Ustawienie silnika na stanowisku do docierania: zamocowanie do podstawy, połączenie jego wału z wałem silnika elektrycznego, podłączenie przewodów doprowadzających i odprowadzających wodę chłodzącą, na­pełnienie wodą i sprawdzenie szczelności układu wodnego. 3)Napełnienie miski olejowej olejem uprzednio podgrzanym do tempe­ratury 60(f80°C i ustawienie kontrolnego manometru olejowego lub też podłączenie do centralnej instalacji olejowej. 4)Docieranie silnika na zimno z przestrzeganiem warunków określo­nych instrukcją; w tym czasie kontroluje się ciśnienie oleju i moc pochła­nianą przez silnik elektryczny oraz sprawdza się, czy nie występują nad­mierne miejscowe nagrzania lub specyficzne odgłosy świadczące o zacie­raniu się współpracujących elementów, jak również czy nie ma przecie­ków oleju lub wody. W przypadku nadmiernie dużego zużywania mocy przez silnik elektrycz­ny, co świadczy o nieprawidłowym montażu (np. zbyt małe luzy w łoży­skach), należy wstrzymać docieranie i skierować silnik do naprawy. Jeżeli obsługujący stwierdzi niedomagania (stuki, znaczne miejscowe nagrzanie, przecieki itp.) zaznacza w określony sposób kredą na silniku ich charakter i miejsce występowania. Jeżeli jednak niedomagania te zakłócają poważ­niej pracę silnika docieranie przerywa się. 5)Zdjęcie silnika ze stanowiska do docierania na zimno i ustawienie na stanowisku do hamowania, na którym sprzęga się go z hamulcem oraz podłącza przewody instalacji wodnej, olejowej i paliwowej. Docieranie silnika na gorąco. Podczas tego docierania przeprowadza się: regulację regulatora liczby obrotów, sprawdzenie luzów zaworowych oraz osłuchiwanie silnika. Po zakończeniu docierania dokręca się na gorą­cym silniku nakrętki śrub mocujących głowicę. Przeprowadzenie prób odbiorczych silnika, które w zależności od za­danych warunków technicznych mogą obejmować: 6)pomiar mocy i zużycie paliwa, 7)określenie największej i najmniejszej liczby obrotów silnika podczas ostatecznej pracy na biegu jałowym, 8)określenie czułości silnika na zmiany obciążenia, sprawdzenie zabarwienia spalin, 9)sprawdzenie w rozgrzanym silniku ciśnienia, a niekiedy i, tempera­tury oleju, 10)osłuchiwanie silnika. W wytwórniach o produkcji masowej opisane próby przeprowadza się tylko wyrywkowo na pewnym procencie silników. Wszystkie silniki podle­gają tylko krótkiemu dotarciu i wysłuchaniu. 8. Odłączenie przewodów, spuszczenie wody i oleju oraz zdjęcie silnika ze stanowiska. Przy spuszczaniu oleju należy upewnić się, czy nie ma wody w oleju. Przy istnieniu wewnętrznych przecieków wody gromadzi się ona w dolnej części miski olejowej i może być wykryta tylko przy spuszczeniu oleju. 9. Przegląd silnika. 10. Ostateczny montaż silnika z zabezpieczeniem nakrętek śrub łożysk głównych i korbowodowych oraz z przemyciem filtru olejowego. Na zakończenie tych uwag ogólnych należy zaznaczyć, że czas trwania docierania i jego warunki (liczba obrotów oraz w przypadku docierania na gorąco— obciążenia) uzależnione są od przeznaczenia silnika. Na przykład silniki ciągnikowe, przeznaczone, w odróżnieniu od silników samochodo­wych, do częstej pracy z pełnym obciążeniem, wymagają dłuższego czasu docierania, przy liczbie obrotów i obciążeniu bardziej zbliżonych do no­minalnych.