W stacjach takich pojazd zgłaszany do obsługi lub naprawy przyj­mowany jest od użytkownika na podstawie aktu zdawczo-odbior­czego pojazdu do naprawy. Akt taki, oprócz danych ewidencyj­nych samochodu (typ, numer rejestracyjny, numer silnika, numer podwozia itp.), zawiera protokół oględzin, do którego wpisuje się uwagi dotyczące stanu technicznego poszczególnych zespołów, oraz osobną rubrykę, do której wpisuje się określony wspólnie przez zdającego i przyjmującego samochód zakres czynności ob-sługowo-naprawczych, które mają zostać wykonane. Akt zdawczo-odbiorczy pojazdu do naprawy, podpisany przez zdającego pojazd oraz upoważnionego pracownika stacji obsługi, stanowi podstawę do otwarcia zlecenia. Zlecenie otrzymuje kolej­ny numer wg książki ewidencji pojazdów, do której wpisuje się wszystkie pojazdy przyjmowane do stacji obsługi. Zlecenie stano­wi dokument wewnętrzny stacji. Są w nim wyszczególnione wszy­stkie prace wykonywane przy danym pojeździe, liczba roboczo-godzin przepracowanych przy wykonywaniu poszczególnych prac oraz numer brygady lub nazwisko pracownika, który daną pracę wykonał. Zlecenie wraz z kompletem kwitów RW stanowi podsta­wę do określenia kosztu wykonanej naprawy lub obsługi. Po zakończeniu wszystkich prac pojazd zostaje sprawdzony, a jego właściwy stan techniczny oraz zgodność zakresu wykona­nych prac z zakresem ustalonym w akcie zdawczo-odbiorczym kwituje przedstawiciel kontroli jakości stacji obsługi w protokole zdawczo-odbiorczym pojazdu po naprawie. Protokół ten stanowi dokument przekazania pojazdu użytkownikowi. Wynagrodzenie pracowników stacji oblicza się na podstawie zleceń składanych w biurze stacji obsługi. W niektórych stacjach obsługi stosuje się skróconą formę do­kumentacji. Polega ona na zastąpieniu aktu zdawczo-odbiorczego pojazdu do naprawy, zlecenia oraz protokołu zdawczo-odbiorczego pojazdu po naprawie jednym dokumentem — zleceniem, które zostaje wówczas rozszerzone o odpowiednie rubryki.