Zawory ze sprężynami. Elementami mechanizmu rozrządu, które otwierają i zamykają wlot do cylindra, są zawory: dolotowy i wylotowy (rys. 2.46). • Zawór składa się z grzybka 1 oraz z trzonka 2. Gdy zawór jest zamknięty, stożkowa powierzchnia grzybka przylega szczelnie do stożkowej powierzchni gniazda zaworowego uszczelniając komorę spalania. Trzonek zaworu porusza się w prowadnicy zaworowej 4. Zawór jest dociskany do gniazda sprężyną zaworową 5, umieszczoną między górną powierzchnią głowicy a miseczką 6, umocowaną do końca trzonka zaworu za pomocą zamka 7. Sposób usytuowania zaworów w głowicy zależy głównie od kształtu komory spalania. Zawory mogą być umieszczone w rzędzie, równolegle do osi cylindrów lub mogą być do nich nachylone pod niewielkim kątem. Zawory mogą być też usytuowane w dwóch rzędach i wtedy trzonki zaworów są ustawione zbieżnie w kierunku osi wału korbowego. Taki układ zaworów wymaga użycia dwóch rzędów dźwigni zaworowych (rys. 2.47a, b). Zawory są wykonywane ze stali stopowych, odznaczających się dobrą przewodnością cieplną, znaczną odpornością na ścieranie oraz odpornością na działanie wysokiej temperatury. Grzybki zaworów znajdują się w komorze spalania, a temperatura zaworów wylotowych podczas pracy silnika przekracza 700°C. • Sprężyny zaworowe są wykonywane z drutu stalowego sprężynowego. Niekiedy stosuje się po dwie sprężyny na każdy zawór. Wałki rozrządu. Każdemu zaworowi odpowiada oddzielna krzywka wałka rozrządu. Krzywki są wykonane na wałku rozrządu, który obracając się wznosi i opuszcza zawory w odpowiedniej kolejności, wynikającej z ustawienia kątowego krzywek. Wałek rozrządu może być umieszczony w kadłubie silnika (rys. 2.47a, b) lub w głowicy (rys. 2.47c). W pierwszym przypadku ruch wznoszonych krzywkami popychaczy jest przenoszony na zawory za pośrednictwem drążków popychaczy i dźwigni zaworowych. W przypadku drugim krzywki naciskają na zestaw zawór-sprężyna zaworowa bezpośrednio lub za pośrednictwem dźwigni zaworowych (rys. 2.47b). Wałek rozrządu jest napędzany od wału korbowego za pomocą łańcucha (rys. 2.48a) lub — w nowoczesnych samochodach — za pomocą elastycznego paska zębatego (rys. 2.485). W silnikach czterosuwowych prędkość obrotowa wałka rozrządu jest zawsze dwukrotnie mniejsza od prędkości obrotowej wału korbowego silnika, a więc przekładnia napędu wałka rozrządu ma przełożenie równe 2.