Głowica zamyka cylinder silnika od strony komory spalania. W silnikach rzędowych wielocylindrowych wspólna głowica nakrywa zazwyczaj wszystkie cylindry. Niekiedy jednak stosuje się kilka głowic, z których każda obejmuje dwa lub trzy cylindry. W silnikach chłodzonych powietrzem każdy cylinder jest nakryty oddzielną głowicą, chociaż i od tej reguły są wyjątki. Głowica, oprócz zamknięcia przestrzeni nad tłokiem w odpowiednio ukształtowaną komorę spalania, spełnia także zadanie części łączącej przewody dolotowe i wylotowe oraz zestawy zaworów ze sprężynami. Ponadto w głowicy mocuje się dźwignie zaworowe, a niekiedy także wałek rozrządu. W silnikach chłodzonych cieczą wszystkie elementy znajdujące się w głowicy są otoczone płaszczem cieczowym (rys. 2.51). W silnikach chłodzonych powietrzem głowica jest z zewnątrz użebrowana, podobnie jak cylinder. W silnikach dwusuwo- wych, w których nie ma klasycznego zaworowego mechanizmu rozrządu, żebra chłodzące mogą być ułożone w dowolny sposób, jednak zawsze wzdłuż opływających je strug powietrza chłodzącego (rys. 2.52). Głowice silników zazwyczaj są wykonywane jako odlewy ze stopów aluminum, a niekiedy — z żeliwa. W miejscach styku z grzybkami zaworów w głowicę są wciskane gniazda zaworowe, przeważnie wykonane z brązu lub ze specjalnego żeliwa. Trzonki zaworów poruszają się w prowadnicach zaworowych, wciśniętych w głowicę, przeważnie wykonanych również z brązu. W głowicy są także osadzone świece zapłonowe (w silnikach z zapłonem iskrowym) lub wtryskiwacze (w silnikach z zapłonem samoczynnym). W dolnej płycie głowicy oraz w górnej płycie kadłuba silnika chłodzonego cieczą jest wykonanych wiele pasujących do siebie otworów, umożliwiających swobodny przepływ cieczy chłodzącej między kadłubem i głowicą. Podobne otwory są wykonane w uszczelce głowicy, uszczelniającej styk głowicy z kadłubem. Odpowiednio silny docisk głowicy do kadłuba, tak istotny ze względu na znaczne ciśnienie w komorach spalania podczas suwów pracy, zapewniają śruby mocowania głowicy. Śrub takich jest kilka wokół każdego cylindra, możliwie rów­nomiernie rozłożonych na obwodzie.