Po opracowaniu dokumentacji technologicznej przystępuje się do reali­zacji opracowanego procesu. Jeżeli dany silnik jest nową konstrukcją, wykonuje się w przypadku produkcji jednostkowej lub małoseryjnej prób­ną sztukę, a w produkcji wielkoseryjnej i masowej — serię próbną skła­dającą się np. z 20-=-25 sztuk (w tym przypadku prototyp silnika wyko­nuje się i bada poprzednio, przed ostatecznym zatwierdzeniem go do pro­dukcji). Wykonaną sztukę lub serię próbną badają konstruktor i technolog. Na podstawie tych badań technolog analizuje przebieg procesu i jego wy­nik. Analiza przebiegu procesu polega na zbadaniu pracy obrabiarek i na­rzędzi z punktu widzenia ich wydajności, doboru warunków skrawania, doboru naddatków na obróbkę itd. Wynik procesu określa się na podsta­wie sprawdzenia dokładności obróbki i gładkości powierzchni gotowego wyrobu. W wyniku takiej analizy może jeszcze wymknąć potrzeba wpro­wadzenia pewnych zmian w procesie technologicznym, po uwzględnieniu których następuje uruchomienie normalnej produkcji. Nawet po uruchomieniu produkcji proces technologiczny jest w dalszym ciągu korygowany. Czynnikami, które mogą powodować jego zmiany są: postęp techniczny, osiągnięcia racjonalizatorów i przodowników pracy, wnioski użytkowników odnośnie zmian konstrukcyjnych itd. Dzięki tym zmianom można wydatnie zmniejszyć koszty własne produkcji i podnieść wartość użytkową silnika. Wszelkie wnioski dotyczące zmian powinny być dokładnie rozpatrzone przez konstruktora i technologa, a w przypadku zasługującym na przyję­cie powinny być wprowadzone do produkcji. Jednak zmiany te muszą być wprowadzane grupami i okresowo, aby nie zakłócić przebiegu normalnej produkcji.