Proces technologiczny obróbki mechanicznej kół zębatych zależy od szeregu czynników, z których najważniejszymi są: a)kształt kół zębatych; b)rodzaj i materiał półfabrykatu; c)wymagana obróbka cieplna; d)kształt zęba; e)dokładność wykonania poszczególnych elementów koła zębatego. Największe trudności przy uzyskaniu dokładnych wymiarów powierz­chni i ich wzajemnego położenia występują przy obróbce dokładnych wieńców zębatych, które są częściami mało sztywnymi (napędzane walco­we i stożkowe koła zębate reduktorów i mostów tylnych itp.), jednocześnie wymagają bardzo wysokiej dokładności. Obróbka cieplna wstępnie obrobionych kół zębatych wywołuje od­kształcenia, które powodują zmianę wymiarów poszczególnych powierz­chni i ich wzajemnego położenia. Szczególnie niepożądane są odchylenia kształtu i wymiarów zębów, ponieważ szlifowanie powierzchni zębów hartowanych jest operacją bardzo pracochłonną. Odkształcenie pozosta­łych elementów kół zębatych (otworów, czół itp.) wywołane przez obróbkę cieplną, stosunkowo łatwo usuwa się przy dalszej obróbce mechanicznej. Proces technologiczny obróbki mechanicznej kół zębatych odkuwanych w foremnikach ma następujący przebieg: f)obróbka baz (otworów lub nakiełków); g)wstępna i ostateczna obróbka tokarska odkuwki; h)wstępna i wykańczająca obróbka zębów1); i)obróbka cieplna; 5) szlifowanie baz głównych — otworu lub wałka i płaszczyzn czo łowych; 6) wykończenie zębów.