Do mechanizmów prowadzenia zalicza się: układ kierowniczy i układ hamulcowy. Pierwszy z nich umożliwia kierowanie pojazdem, ą więc utrzymywanie stałego kierunku jazdy lub jego zmianę, zgodnie z zamiarem kierowcy. Drugi, układ hamulcowy, umożliwia zmniejszanie prędkości jazdy oraz zatrzymywanie pojazdu. • Układ kierowniczy składa się z dwóch mechanizmów — zwrotniczego i kierowniczego. Mechanizm zwrotniczy stanowi zestaw dźwigni i drążków łączących koła kierowane. Mechanizm kierowniczy umożliwia przenoszenie siły i ruchu z koła kierowniczego do mechanizmu zwrotniczego, zapewniając odpowiednie sprzężenie ruchu skręcającego kół z obracaniem koła kierownicy. Podstawowe elementy układu kierowniczego pokazano na rys. 3.66. Mechanizm zwrotniczy stanowią: ramię 1 zwrotnicy, dźwignie 2 zwrotnic, drążek poprzeczny 3 oraz drążek podłużny 4. Mechanizm kierowniczy obejmuje przekładnię kierowniczą 5 wraz z ramieniem 6, wał kierownicy 7 i koło kie­rownicy 8. Układ kierowniczy służy do zwracania zwrotnic 9 z czopami 10, na których są osadzone koła kierowane pojazdu. Zwrotnice łączy w tym przypadku sztywna belka osi przedniej 11. • Układ hamulcowy samochodu składa się właściwie z kilku niezależnych układów. Są to: układ hamulca zasadniczego oraz układy hamulców pomocniczych i postojowych. Podczas jazdy używa się hamulca zasadniczego, natomiast hamulec pomocniczy stosuje się w wypadkach awaryjnych. Hamulca posto­jowego używa się do unieruchomienia pojazdu podczas postoju. Ze względu na konstrukcję mechanizmów hamujących, znajdujących się w kołach, hamulce dzieli się na szczękowo-bębnowe i tarczowe. Hamulce mogą być uruchamiane za pomocą układu hydraulicznego lub pneumatycznego.