Zasada wzajemnego dobierania elementów metodą selekcyjną omówiona była w rozdziale I. Jak już wspominaliśmy, tę metodę stosuje się w przy­padkach, kiedy wymagana dokładność elementu silnika jest w danych wa­runkach technicznie nieosiągalna lub ekonomicznie nieopłacalna. Metoda selekcyjna jest tanim sposobem otrzymania bardzo dokładnych pasowań, jednak jej stosowanie jest celowe tylko przy montażu podzespołów, dla których łańcuchy wymiarowe mają stosunkowo małą liczbę ogniw składo­wych (patrz „Analiza wymiarowa" w rozdziale IV) oraz pod warunkiem zasilania danego stanowiska montażowego dostatecznie dużą liczbą ele­mentów. Wadą metody selekcyjnej jest trudność otrzymania jednakowych ilości sztuk kojarzonych elementów w tych samych grupach selekcyjnych; w związku z tym często występuje gromadzenie się elementów, które w jednoimiennych grupach nie mają odpowiedników. Przy wytwarzaniu silników spalinowych metoda ta stosowana jest przy produkcji seryjnej i masowej. Podział elementów na grupy selekcyjne przeprowadza się zwykle w dziale obróbki mechanicznej przy kontroli gotowych przedmiotów.