Reklama
A A A

Obróbka połączeń wielowypustowych

Wstępna obróbka półfabrykatów wałków wielowypustowych polega na frezowaniu czół, wykonaniu nakiełków oraz wstępnym i wygładza­jącym toczeniu. Wielowypusty nacina się na obrabiarkach do kół zębatych (najczę­ściej typu poziomego, model 534 i 5U34) jednozwojnymi frezami ślima­kowymi, zwykle w jednym przejściu (rys. 373). Wałki o średnicy powyżej 50 mm podlegają wstępnemu i wygładza­jącemu frezowaniu w dwóch operacjach. Proces ten zasadniczo nie różni się od frezowania zębów walcowych kół zębatych i wykonywany jest według tego samego układu obróbki. Do nacinania wałków ze środkowaniem na średnicy wewnętrznej w zarysie wrębu wielowypustu przewiduje się zagłębienia w celu ukształ­towania wzdłużnych rowków na wyjście tarczy przy szlifowaniu bocz­nych i wewnętrznych powierzchni wielowypustu. Nacinanie wypustów jednozwojnym frezem ślimakowym zapewnia dokładność w granicach 0,05 t 0,08 mm. Dlatego przy stosowaniu tej metody obróbki zwykle zo­stawia się naddatek na szlifowanie 0,15 0,2 mm na stronę. Kołnierze, uskoki i wieńce nie pozwalają na przejście freza ślima­kowego, co zmusza do strugania wypustów na strugarkach do kół zęba­tych metodą obwiedniową. Po ukształtowaniu wypustów następuje obróbka cieplna (nawęglanie, cyjanowanie itp.) odpowiednio do wymagań ustalonych w warunkach technicznych. Następnie należy poprawić kształt nakiełków (korygowanie nakiełków ściernicą stożkową). Szlifowanie wypustów, ożyli obróbka bocznych i we­wnętrznych (środkujących) powierzchni walcowych, mo­że się odbywać albo w jednej operacji, przy użyciu ścierni­cy kształtowej o zarysie robo­czym odpowiadającym wrę­bom, a więc wg metody kształtowej, albo też w dwóch operacjach. W tym ostatnim przypadku w pierwszej ope­racji szlifuje się dwiema tar­czami ściernymi boki wypu­stów, a w operacji drugiej szlifuje się ściernicą kształto­wą o łukowym zarysie roboczym wewnętrzną powierzchnię walcową (rys. 374). Obrabiarki z trzema tarczami stosuje się rzadko z powodu trudności, które sprawia jednoczesne wyrównywanie tarcz. Zwykle stosuje się spe­cjalne szlifierki do wypustów z poziomą osią tarczy ściernej i stołem o ru­chu postępowozwrotnym (podłużne szlifierki do płaszczyzn z tarczami pracującymi obwodem). Wałki zakłada się w kłach (rzadziej w uchwy­tach szczękowych przez uchwycenie uprzednio przeszlifowanych czopów), przy czym za pomocą dokładnych przyrządów podziałowych są one auto­matycznie obracane dookoła osi po obróbce każdego wrębu wpustu. Szlifowanie tarczą kształtową w jednej operacji jest metodą wydaj­niejszą, jednakże obrabiarka musi być w tym przypadku wyposażona w skomplikowane urządzenie do wyrównywania zarysu roboczego tarczy (podobnie jak szlifierki do kół zębatych pracujące wg metody kształtowej). Powierzchnie pasowane wypustów obrabia się zwykle wg 2 klasy do­kładności. Gładkość powierzchni musi zwykle odpowiadać klasie 7.