Kadłub i głowica stanowią podstawowe zespoły silnika i dlatego należy poświęcić im jak najwięcej czasu oraz uwagi. Przede wszyst­kim trzeba obejrzeć kadłub i głowicę oraz sprawdzić, czy nie ma śladów pęknięć lub naprawy pęknięć przez nitowanie albo spawanie. Rdzawe ślady w pobliżu uszczelki głowicy świadczą o przeciekach cieczy chłodzącej spod głowicy. To samo dotyczy złączy przewodów oraz obudowy pompy wody. Trzeba również sprawdzić szczelność połączeń układu smarowania silnika. Dopuszczalne jest niewielkie za­olejenie dolnej części silnika wraz z miską olejową. Nie może być natomiast jakichkolwiek śladów oleju pod samochodem na jezdni. Oprócz tego bardzo istotne jest sprawdzenie, czy nie ma wewnętrz­nych pęknięć kadłuba. W tym celu należy otworzyć pokrywę wlewu chłodnicy i przyjrzeć się dokładnie, czy na powierzchni cieczy chło­dzącej nie ma śladów oleju. Takie same uszkodzenie można stwier­dzić na podstawie śladów wody w układzie smarowania po wyjęciu wskaźnika poziomu oleju. Układ korbowy można sprawdzić bez uruchamiania silnika tylko w tym przypadku, gdy silnik ma ręczną korbę. Po kilkakrotnym obróceniu wału korbowego można zorientować się, czy układ korbo­wy działa normalnie i nie ma uszkodzeń. W układzie zasilania sprawdza się przede wszystkim kompletność i szczelność połączeń oraz prawidłowość zamocowania poszczególnych elementów układu do silnika. Jeżeli gaźnik jest zmoczony paliwem, świadczy to o zbyt wysokim poziomie paliwa w komorze pływakowej lub o uszkodzeniu uszczelki pokrywy komory. Sprawdza się również szczelność pompy paliwa i zbiornika. Niedopuszczalne są wszelkie ślady wycieków paliwa. Układ zapłonu sprawdza się wzrokowo pod względem kompletności, stanu połączeń i zamocowania. Po zdjęciu kopułki rozdzielacza za­płonu należy sprawdzić stan styków przerywacza i palca rozdzie­lacza. W układzie rozruchu sprawdza się stan i zamocowanie przewodów przy akumulatorze i rozruszniku, a także stan zewnętrzny i zamoco­wanie rozrusznika.