Powierzchnię produkcyjną, na której rozmieszczono urządzenia, okre­śla się na podstawie ich rozplanowania, wykonanego przy uwzględnieniu omówionych wymagań. Jednostkową powierzchnię produkcyjną określa się stosunkiem cał­kowitej powierzchni produkcyjnej zajętej przez obrabiarki i przejścia, do ilości obrabiarek. Wskaźnik jednostkowej powierzchni produkcyjnej, przypadającej na jedną obrabiarkę, charakteryzuje wykorzystanie po­wierzchni produkcyjnej oddziału. Ogólną powierzchnię jednostkową przy­padającą na obrabiarkę określa się ze stosunku całej powierzchni oddziału z powierzchniami pomocniczymi włącznie (oprócz biur i pomieszczeń by­towych) do ilości obrabiarek. Ten wskaźnik charakteryzuje wykorzystanie ogólnej powierzchni oddziału. Wielkość tych wskaźników zależy od przedmiotów produkowanych (wymiarów, ciężaru obrabianych części itd.) i skali produkcji. Średnie wartości tych wskaźników dla produkcji wielkoseryjnej i masowej po­dano w tabl. 22. Podane wartości powierzchni przypadających na jednostkę urządzeń produkcyjnych są wartościami średnimi dla oddziałów obróbki mecha­nicznej zakładów budowy samochodów i ciągników. Dla oddziałów auto­matów podane wartości należy zwiększyć o około 20%. W tym okresie wykonywania projektów technicznych, gdy jeszcze nie są zaplanowane urządzenia, powierzchnię konieczną do rozmieszcze­nia urządzeń we wszystkich działach oblicza się na podstawie wskaźni­ków uogólnionych. Pozwala to na równoległe opracowanie w tym samym czasie zagadnienia urządzeń we wszystkich działach. Po rozplanowaniu urządzeń ostatecznie określa się powierzchnię, którą one zajmą jak również powierzchnię na drogi przejazdowe.