Do zakładów technicznego zaplecza motoryzacji zaliczamy od­powiednio wykonane i wyposażone obiekty, przeznaczone do prze­chowywania, zaopatrywania, obsługi technicznej oraz naprawy pojazdów samochodowych. Obiekty te to: parkingi, garaże i inne miejsca przechowywania pojazdów me­chanicznych; stacje paliw, zaopatrujące pojazdy w paliwa, oleje, smary i płyny techniczne; publiczne stacje obsługi, tzw. obiekty zaplecza technicznego ogólnego użytku, przeznaczone do wykonywania obsługi tech­nicznej i określonych napraw pojazdów samochodowych, a po­nadto zajmujące się sprzedażą części, akcesoriów, paliw i sma­rów; zajezdnie, przeznaczone do wykonywania obsługi technicznej i napraw oraz zaopatrywania i przechowywania pojazdów, a także do administrowania pojazdami samochodowymi nale­żącymi do określonego gospodarstwa samochodowego; warsztaty specjalizowane, przeznaczone do wykonywania określonych czynności naprawczych; zakłady naprawy pojazdów samochodowych, silników lub ze­społów, przeznaczone odpowiednio do wykonywania komplek­sowych napraw głównych pojazdów, napraw głównych silni­ków lub napraw zespołów zamiennych do pojazdów samocho­dowych. Jak widać, obsługą techniczną pojazdów samochodowych zaj­mują się publiczne stacje obsługi oraz zajezdnie samochodowe. Publiczne stacje obsługi dzieli się na stacje terenowe, prze­znaczone do zaspokajania potrzeb w zakresie obsługi technicznej i napraw pojazdów samochodowych pracujących w danym rejo­nie, oraz stacje przydrożne, przeznaczone do zaspokajania potrzeb w zakresie obsług konserwacyjno-kosmetycznych i drobnych na­praw pojazdów przejeżdżających szlakiem komunikacyjnym, przy którym znajduje się dana stacja. Obsługą pojazdów samochodowych na terenie zajezdni zaj­mują się stacje obsługi technicznej wewnętrznego użytku. Praca tych stacji, zakres wykonywanych przez nie czynności oraz wy­posażenie zależą od rodzaju zajezdni, co wiąże się z liczbą samo­chodów stanowiących tabor danej jednostki transportowej. Zarówno publiczne stacje obsługi, jak i stacje wewnętrznego użytku dzieli się, ze względu na zakres wykonywanych prac ob-sługowo-naprawczych, na stacje obsługi o pełnym zakresie pracy i stacje obsługi o ograniczonym zakresie pracy. Stacje obsługi technicznej o pełnym zakresie pracy wykonują wszystkie rodzaje obsług technicznych, a ponadto w granicach technicznie i ekonomicznie uzasadnionych wykonują również na­prawy pojazdów lub silników. Stacje obsługi technicznej o ograniczonym zakresie pracy wy­konują obsługi techniczne i naprawy w zakresie określonym licz­bą obsługiwanych przez daną stację pojazdów oraz wyposażeniem warsztatów i kwalifikacjami zatrudnionego personelu.