Sposoby wykonania zasadniczych operacji obróbki tulei cylindrowych
Jak już wspominaliśmy, przy toczeniu zewnętrznych powierzchni niektórych suchych tulei cylindrowych (np. silnika JAZ204) stosuje się pomocnicze podstawy obróbkowe, w postaci wewnętrznych fazek centrujących na obu końcach tulei. Sposób obróbki tych fazek centrujących jest uzależniony przede wszystkim od metody odlewania tulei.
Przy odśrodkowym odlewaniu dokładność wymiarów zewnętrznych tulei jest większa niż wymiarów wewnętrznych i dlatego do tej operacji tuleję ustala się na powierzchni zewnętrznej. W celu uzyskania współosiowości obu fazek obrabia się je przy jednym ustawieniu przedmiotu. W produkcji seryjnej osiąga się to przez zastosowanie obrotowego przyrządu (rys. 400)
ustawionego na ciężkiej wiertarce pionowej, przy czym wydajność tej operacji wynosi około 20 sztuk na godz. W produkcji masowej stosuje się specjalne dwustronne półautomaty, na których przeprowadza się wytaczanie fazek jednocześnie z obu stron. Schemat takiej operacji pokazano na rys. 401, a jej wydajność wynosi około 80 sztuk na godzinę.
Przy odlewaniu tulei według metody statycznej w celu uzyskania po jej wytoczeniu jednakowej twardości na całej gładzi cylindrowej należy tuleję do obróbki fazek centrujących ustalić na jej powierzchniach
wewnętrznych, co osiąga się przez zastosowanie trzpieni rozprężnych. W tym przypadku fazki wykonuje się przy produkcji seryjnej na zwykłych tokarkach lub rewolwerówkach, a w produkcji masowej — na specjalnym wielonożowym półautomacie (rys. 402), przy czym wydajność wynosi około 50 sztuk na godzinę. W drugim przypadku odlew tulei ustawia się na dwóch trzpieniach rozprężnych, osadzonych w dwóch głowicach wrzecionowych. Operacja ta, poza wykonaniem fazek, obejmuje również zgrubne toczenie powierzchni czołowych.