Omówienie najbardziej typowych sposobów naprawy najczęściej zużywających się mechanizmów i układów w różnych zespołach pojazdu można znaleźć w literaturze specjalistycznej: książkach, poradnikach, czasopismach. Wiadomości tam podawane stanowią z reguły przegląd typowych sposobów naprawy, toteż publikacje takie mogą służyć jedynie jako źródło podstawowej, ogólnej wiedzy o tym, jak naprawić zużyte czę­ści i zespoły. Jednak w publikacjach takich z reguły brak miejsca na podawanie informacji szczegółowych, dotyczących konkretnych marek i typów pojazdów. Szczegółowego opisu sposobu naprawy zespołów i części określonego typu pojazdu należy szukać w fabrycznej instrukcji naprawy (tzw. książce napraw). W instrukcji takiej, oprócz określenia technologii naprawy, są podane wszelkie dane liczbowe odnośnie wymiarów naprawczych i ich dopuszczalnych tolerancji, określone są pasowania dla elementów współpracujących, warunki jakości naprawionych powierzchni itp. W instrukcji są podawane również wskazówki odnośnie sposobu rozbierania i składania zespołów pojazdu oraz zestawy niezbędnych danych regulacyjnych wraz z wskazaniami, jak je kontrolować. W instrukcji naprawy wreszcie znajdują się opisy różnorakich specjalistycznych przyrządów, przewidzianych przez wytwórcę pojazdu jako wyposażenie autoryzowanego zakładu naprawczego. Słowem, jedynie instrukcja naprawy — dotycząca danego typu pojazdu — dostarcza wyczerpujących wiadomości i danych niezbędnych do prawidłowego przebiegu procesu naprawy. Należy jednak pamiętać, że instrukcja naprawy nie jest podręcznikiem na temat napraw pojazdów i nigdy go nie zastąpi. Prawidłowe wykorzystywanie wiadomości zawartych w instrukcji wymaga od naprawiającego odpowiedniego poziomu wiedzy ogólnej o problematyce napraw i obsługi samochodów, a także doświadczenia zawodowego. Dane zawarte w instrukcjach dla marek i typów samochodów naprawianych w danym zakładzie stanowią podstawę do opracowania procesów technologicznych.