Reklama
A A A

Szlifowanie czopów i krzywek

Czopy wałków rozrządczych szlifuje się na zwykłych szlifierkach do wałków (rys. 291). W wielu zakładach przeprowadza się trzykrotne szlifowanie wałków, a mianowicie: 1) szlifowanie czopów przed przetoczeniem zarysów krzywek; 2) półwykańczające szlifowanie wszystkich czopów po obróbce cieplnej; 3) wykańczające szlifowanie wszystkich czopów. Czoło kołnierza szlifuje się zwykle na szlifierkach do wałków z tarczą pochyloną. Jednocześnie szlifuje się czoło i czopy wałka z posuwem skie­rowanym prostopadle do osi obrotu ściernicy. Krzywki wałków rozrządczych szlifuje się z reguły według kopiału na szlifierkach określonego przeznaczenia. Szlifuje się je kolejno przy pomocy osadzonych rzędem kopiałów, których zarysy i kątowe położenia odpowiadają poszczególnym krzywkom obrabianego wałka. Krzywki szlifuje się wg zarysu zwykle dwa razy. W niektórych zakładach krzywki szlifuje się trzykrotnie: jeden raz przed obróbką cieplną i dwa razy po obróbce. Najdokładniejszą metodą ustawienia wałka rozrządczego przy wygładzającym szlifowaniu krzywek, zapewniającą największą współśrodkowość czopów i krzywek, jest zamocowanie za pomocą zacisków szczękowych, które należy przeszlifować po założeniu na (obrabiarce. Niektóre zakłady stosują taki sposób zamocowania. Jednakże przy zastosowaniu tej metody bazowania wyposażenie obrabiarki i jej obsługa stają się bardziej skomplikowane. W większości zakładów krzywki szlifuje się przy założeniu wałka w kłach, wprowadzając dodatkową ope­rację poprawiania nakiełków po hartowaniu wałka. Wałek ustawia się w odpowiednim położeniu kątowym, podobnie jak przy toczeniu krzywek, a więc położenie jest ustalone wg wpustu na przednim końcu wałka lub wg kołka osadzonego w otworze kołnierza. Przy szlifowaniu krzywek konieczne jest niezawodne podparcie wałka podtrzymkami. Zwykle stosuje się ich dwie lub trzy na czopach łoży­skowych. Szlifowanie odbywa się z posuwem poprzecznym przy postępowo zwrotnym (osiowym) ruchu ściernicy zapewniającym jej równomierne zużycie i należytą gładkość powierzchni1). Przy szlifowaniu według kopiału stosuje się mniejsze prędkości obrotowe części ze względu na wy­stępowanie drgań przy zwiększonych liczbach obrotów. , Obrabiarki do szlifowania krzywek typu 3433 pracują półautomatycz­nie według następującego cyklu: 1) uruchomienie obrabiarki; a)przesunięcie stołu w kierunku podłużnym (początek ruchu obro­towego części); b)dosunięcie kopiału do rolki suportu (przejście na roboczą liczbę obrotów części); 4) posuw roboczy w kierunku prostopadłym do osi części; c)odsunięcie wałka lub głowicy szlifierskiej po zakończeniu szlifo­wania krzywki; d)podłużny przesuw stołu w celu dosunięcia do tarczy ściernej na­stępnej krzywki. Wszystkie te ruchy wykonywane są automatycznie. Wyrównywanie ściernicy odbywa się również automatycznie w czasie zdejmowania i'za­kładania części. Odpowiednia obróbka przedstawiona jest schematycznie na rys. 292. szlifowaniu krzywek zbiera się minimalne naddatki, co zapewnia uzyskanie dobrej jakości powierzchni. Na wykańczające szlifowanie krzywek pozo­stawia się naddatki 0,250,3 mm na stronę.