Duży stosunek długości wałka do jego średnicy i znaczne obciążenia mogą doprowadzić do wyginania i skręcania półfabrykatów, zwłaszcza przy obróbce krzywek i czopów środkowych. Dlatego zwykle najpierw toczy się czopy służące do podparcia podtrzymkami (dla wałków silników czterocylindrowych — jeden czop środkowy, dla wałków silników sześciocylindrowych — dwa lub trzy czopy). Tę obróbkę wałków wykonuje się w kłach na tokarkach wielonożowych i półautomatach. Krótkie i stosun­kowo sztywne wałki wprawia się w ruch obrotowy przez uchwycenie czopa skrajnego lub kołnierza. Długie, mało sztywne wałki, ułożyskowane na wielu czopach, wpra­wia się w ruch obrotowy z dwóch stron na specjalizowanych tokarkach lub obrabiarkach określonego przeznaczenia (typu MK72 lub 1892). Nie­kiedy jednocześnie z toczeniem czopów nożami umieszczonymi w przed­nich suportach planuje się czoła krzywek i czopów nożami zamocowanymi w tylnych suportach. Po wyprostowaniu wałka i wstępnym przeszlifowaniu lub wygładza­jącym toczeniu czopów środkowych służących do podparcia przez podtrzymki, następuje zwykle toczenie pozostałych czopów i obu końców wał­ka. Schematy ustawienia obrabiarek przy obróbce tokarskiej wałka rozrządczego do ciągnika przedstawiono na rys. 283a, b, c, d, e, f, g. Na rys. 284a i b przedstawiono schematy ustawienia obrabiarek przy operacjach toczenia wałka rozrządczego silnika samochodowego, produko­wanego w dużych ilościach. Planowanie krzywek i czopów oraz toczenie nieroboczych czopów mało sztywnych wałków często wykonuje się w od­dzielnych operacjach na specjalizowanych półautomatach tokarskich z dwoma suportami (przednim i tylnym). Jest przy tym często spotykane planowanie czół za pomocą obu suportów — przedniego i tylnego — posu­wami o kierunkach przeciwnych. Wyodrębnienie planowania czół krzywek w oddzielną operację spo­wodowane jest dążeniem do usunięcia wpływu uderzeń w czasie plano­wania krzywek na jakość obróbki czopów. Ponadto ze względu na krótkie nierobocze czopy (między krzywkami) trzeba stosować przy planowaniu znaczne ilości noży do przecinania. Dla mało sztywnych wałków silników wielocylindrowych charakterystyczne jest napędzanie wałka przez uchwy­cenie jego środkowej części za pomocą uchwytu zabierakowego przy użyciu obrabiarek typu MK71 lub 1891. W szeregu zakładów czopy, końce i kołnierze wałków toczy się w dwóch operacjach (toczenie wstępne i wy­gładzające). Nierobocze czopy obrabia się zwykle tylko jeden raz.