Po wstępnym przeszlifowaniu wszystkich czopów łożyskowych wałka toczy się wstępnie krzywki i mimośród do napędu pompy paliwowej. W fabrykach samochodów i ciągników pierwszą obróbkę zarysu krzywek wykonuje się na półautomatach tokarskokopiujących określo­nego przeznaczenia. Wszystkie krzywki toczy się jednocześnie. Istnieją dwa rodzaje tokarek i kopiarek do toczenia zarysu krzywek wałków roz­rządczych: a)ze stałym kątowym położeniem noży; b)z wahliwymi imakami nożowymi. W razie toczenia na obrabiarkach przy stałym położeniu kątowym noża, kąt skrawania w czasie obróbki krzywek zmienia się w szerokich granicach; kąty przyłożenia powinny być odpowiednio duże (40745°), aby noże nie tarły powierzchnią przyłożenia o powierzchnię krzywek (rys. 285). Wyjątek stanowi obróbka nożami, których kąt skrawania jest równy 90°. Jednakże toczenie przy stałym położeniu noża i przy kącie skrawania 90° nadaje się tylko do obróbki krzywek o małym wzniosie (poniżej 6 mm). Wałki rozrządcze do samochodów i ciągników mają zwykle wznios większy i do ich obróbki stosuje się obrabiarki z wahliwymi normalnie ukształtowanymi nożami. Na rys. 286 przedstawiono zasadniczy schemat tokark i kopiarki z no­żami wahliwymi. Nóż 1 jest umieszczony w imaku nożowym stanowiącym wahliwy równoległobok przegubowy, ustawiony na suporcie obrabiarki. Suport przesuwa się w kierunku poprzecznym względem osi obrotu wałka pod wpływem krzywki 2, osadzonej na wałku obracającym się synchro­nicznie w zamocowanym na wrzecionie wałkiem obrabianym. Jednocze­śnie obrabianemu wałkowi nadaje się posuw podłużny wzdłuż jego osi. Położenie kątowe noża zmienia się za pomocą kopiału 3 obracającego się również synchronicznie z wałkiem 2. Sprężyna 4 dociska suport za pośred­nictwem rolki do wałka kopiującego. Na rys. 287 i 288 przedstawiono układy części roboczych obra­biarki o takim samym przeznaczeniu. Różni się ona od wspomnianej obra­biarki zastosowaniem obrotowego wahliwego imaka nożowego. Nóż 1 jest tu umocowany w imaku nożowym, umieszczonym na suporcie 2, przy czym obraca się on wahliwie dookoła osi 0. Krzywka wałka kopiowego 3 prze­suwa suport wraz z nożem w kierunku promienia obrabianego wałka. Kątowe położenie noża jest zmieniane przez kopiał 4. Wałki obydwu kopiałów obracają się synchronicznie z wałkiem obrabianym. a) Na obrabiarkach pierwszego rodzaju zarys i wymiary krzywki kopiału są takie same jak zarys i wymiary krzywek wałka obrabianego. W obra­biarkach drugiego rodzaju krzywki mają kształt odmienny. W produkcji samochodów i ciągników stosowane są oba rodzaje obra­biarek. Zwykle zarys krzywek toczy się w dwóch przejściach — wstępnie i wygładzająco, stosując jednocześnie studzenie chłodziwem. Na rys. 289a i b przedstawiono układ strefy roboczej oraz schematy operacji przy toczeniu krzywek wałka rozrządczego. Wałek rozrządczy najczęściej mo­cuje się wtedy w szczękach przez uchwycenie dwóch skrajnych przeszli­fowanych czopów, przy czym jest on napędzany z dwóch stron, przy wrzecienniku i przy koniku (wałki rozrządcze ustawia się przy tej obróbce krzywek wg baz głównych). Przy obróbce krzywek jest rzeczą bardzo ważną zapewnienie prawi­dłowego kątowego położenia obrabianego wałka odpowiednio do położenia wałkakopiału na obrabiarce. Istnieją dwa sposoby kątowego ustawienia krzywek wałka w czasie obróbki ich zarysu. Według pierwszego sposobu wałek ustawia się we wrzecienniku obrabiarki w odpowiednim położeniu względem rowka wpustowego służącego do osadzenia koła zębatego. Rowek frezuje się na końcu wałka przed toczeniem krzywek. Według drugiego sposobu wałki ustawia się w odpowiednim poło­żeniu względem specjalnie obrobionego otworu w kołnierzu wałka. Bazyschematycznie operację frezowania rowka wpustowego na koło zębate rozrządu, osadzane na przednim końcu wałka, z zastosowaniem kątowego ustalenia położenia wałka za pomocą pryzmy odpowiednio do położenia surowej krzywki.