Jednym z podstawowych kryteriów klasyfikacji silników spalinowych jest sposób zapłonu mieszanki. Na podstawie tego kryterium silniki spalinowe można podzielić na: Silniki z zapłonem iskrowym. W silniku takim cylinder jest napełniany mieszanką, która sprężona wstępnie przez tłok jest zapalana iskrą elektryczną, wzbudzaną między elektrodami umieszczonej w komorze spalania świecy zapłonowej. Silniki z zapłonem samoczynnym. W silniku takim cylinder jest napełniany czystym powietrzem. Powietrze to zostaje także wstępnie sprężone przez tłok, lecz znacznie silniej niż mieszanka w silniku z zapłonem iskrowym. Do zawartego w komorze spalania silnie rozgrzanego (w wyniku sprężania) powietrza zostaje wtryśnięte paliwo. Pod wpływem wysokiej temperatury paliwo to ulega samozapaleniu. Innym, istotnym kryterium podziału silników spalinowych jest liczba wykonywanych przez tłok suwów w pojedynczym cyklu pracy silnika. Stosując takie kryterium podziału silniki spalinowe można podzielić na • silniki czterosuwowe i • silniki dwusuwowe. Jak wynika z nazwy, w silniku czterosuwowym pełen cykl pracy (obejmujący napełnienie cylindra mieszanką, jej wstępne sprężenie, spalenie oraz usunięcie spalin z cylindra) zamyka się w czterech suwach tłoka, czyli wymaga czterokrotnego przebycia przez tłok drogi między GMP i DMP. W silniku dwusuwowym pełen cykl zamyka się w dwóch zaledwie suwach tłoka.