Przebieg opon jest podawany w kilometrach przebiegu pojazdu, na którym są założone. Jest oczywiste, że należy dążyć do jak najdłuższego przebiegu opon, tj. do uzyskania jak największego przebiegu ogumionego tymi oponami pojazdu do chwili, w której wysokość bieżnika staje się zbyt mała. Przebieg ten jest wielkością wynikającą z jakości opon oraz ze sposobu ich eksploatacji i nie ma bezpośredniego związku z istnie jacy nu normami przebiegu opon, ustalonymi odpowiednimi przepisami. Normy przebiegu opon ustalają jedynie wielkości przebiegów opon, zależne od ich wielkości i kraju wytwarzającego, które stanowią poziom odniesienia dla oceny wielkości przebie­gu rzeczywistego. Za przekroczenie normy przebiegu opon kierowcy przysługuje premia. Nieuzyskanie normy przebiegu może wskazywać na niewłaściwą eksploatację ogumienia. Rzeczywisty przebieg opony ustala się na podstawie zapisów w tzw. karcie opony. W karcie takiej muszą być odnotowywane jej cechy charakterystyczne oraz wszelkie fakty związane z jej pracą na pojeździe, na przykład stany licznika, przy któ­rych następowały zamiany koła jednego na koło zapasowe i odwrotnie. Kartę opony wypełnia się na podstawie zapisów w karcie drogowej, w której takie fakty muszą być skrupulatnie odnotowywane. Dla uzyskiwania znacznych przebiegów opon należy: wykonywać montaż kół oraz przeglądy opon i zabiegi konserwacyjne zgodnie ze sposobem i terminami podawanymi w instrukcjach, utrzymywać właściwe ciśnienie w ogumieniu, utrzymywać właściwy stan techniczny zespołów jezdnych pojazdu, eksploatować pojazd w sposób właściwy, chronić ogumienie przed działaniem czynników chemicznych oraz światłem słonecznym. Podstawową czynnością obsługową dła ogumienia jest codzienny, zewnętrzny przegląd opon wraz z usunięciem z bieżnika (i spomiędzy kół bliźniaczych) wszelkich ciał obcych, mogących uszkodzić oponę lub stanowić zagrożenie dla otoczenia (wyrzucanie kamienia). Dokładny przegląd umożliwia również dostrzeżenie wszelkich istotnych mechanicznych uszkodzeń opony, co zapobiega jej dalszej eksploatacji w tym stanie. Przegląd taki umożliwia również dostrzeżenie ubytku ciężarków wyrównoważających i skierowanie koła do ponownego wyrównoważenia. Inną czynność obsługową stanowi okresowa zamiana opon w sposób podany w instrukcji obsługi pojazdu, mająca na celu zachowanie równomiernego zużywania się bieżników. Podkreślić należy, że zamieniać trzeba opony, a nie całe koła. Dla niektórych typów pojazdów zamiany takie nie są w ogóle przewidywane w in­strukcji obsługi i nie muszą być wykonywane. Bardzo ważne jest utrzymywanie właściwego ciśnienia w ogumieniu (rys. 7.1). Ciśnienie nadmierne powoduje zużycie środkowej części bieżnika, ciśnienie zbyt małe — zużycie jego części bocznych. Ponadto za małe ciśnienie może doprowadzić do popękania włókien wewnętrznej osnowy. Wpływ ciśnienia w ogumieniu na trwałość opony jest przedstawiony na rys. 7.2. Ciśnienie w ogumieniu należy zawsze mierzyć w normalnej temperaturze, nie zwiększonej nasłonecznieniem lub długotrwałą jazdą. Na trwałość opon zasadniczy wpływ ma sposób ustawienia kół pojazdu. Prawidłowy sposób ustawienia kół jest podany w instrukcji obsługi pojazdu. Każda nieprawidłowość w ustawieniu kół powoduje zwiększone tarcie opon o jezdnię, a przez to nadmierne zużycie ich bieżników. Równie istotny wpływ na trwałość opon ma sposób eksploatacji pojazdu wyrażający się zarówno w sposobie prowadzenia pojazdu, jak i w sposobie jego ładowania. Każda jazda wywołująca nawet chwilowe poślizgi opon po jezdni, na przykład podczas nazbyt szybkiego pokonywania zakrętów lub zbyt intensywnego hamowania, powoduje zwiększone zużycie bieżników opon. Niekorzystnie wpływa również jazda nieostrożna, niedbała, wyrażająca się najeżdżaniem na krawężniki, przed­mioty o ostrych krawędziach, zbyt szybka jazda po wyboistej drodze itp. Jazda taka powoduje mechaniczne uszkodzenia opon prowadząc do ich zniszczenia. Każde przeciążenie opony skraca jej przebieg bez względu na jego przyczynę. Opona może być przeciążana z powodu przeładowania pojazdu lub nierównomiernego rozłożenia ładunku. Wpływ wielkości przeciążenia pojazdu na trwałość opon jest obrazowo przedstawiony na rys. 7.3. Szkodliwe dla opon są różne substancje chemiczne, jak kwa­sy, składniki niektórych nawozów sztucznych, a także smary, oleje napędowe, a nawet benzyna. Substancje te wpływają rozkładające na gumę. W razie zetknięcia się opony z takimi substancjami konieczne jest ich szybkie usunięcie mechaniczne lub zmycie. Niekorzystnie na trwałość gumy wpływa również światło słoneczne, chociaż oddziaływanie to jest stosunkowo powolne. Unikać jednak należy parkowania pojazdów przez dłuższy czas na słońcu. Wielokrotne silne nasłonecznienie opon podczas postoju zawsze przyczynia się do skrócenia przebiegu ogumienia.