Rodzaje zawieszeń niezależnych. Koła jednej osi samochodu są zawieszone niezależnie, jeżeli ich osie nie są połączone ze sobą belką osi ani pochwą mostu napędowego. Układy konstrukcyjne zawieszenia niezależnego można podzielić na kilka zasadniczych grup (rys. 3.48): Zawieszenia na pojedynczych lub podwójnych wahaczach podłużnych, o osiach poprzecznych lub ukośnych (rys. 3.48a i b). Jako elementy resorujące stosuje się tu wszystkie omówione wyżej elementy sprężyste z wyjątkiem resorów piórowych (rys. 3.49). Zawieszenia z osią łamaną jedno- lub dwuprzegubową (rys. 3.48c i d). W tych przypadkach koło jest prowadzone poprzecznie przez półoś napędową, natomiast wzdłużnie — przez wahacz podłużny. Stosuje się tu wszystkie rodzaje elementów sprężystych (rys. 3.50). Zawieszenia z podwójnymi piórowymi resorami poprzecznymi lub z pojedynczym resorem poprzecznym i wahaczami poprzecznymi (rys. 3.48e i /). To ostatnie rozwiązanie jest dość często stosowane w zawieszeniach samochodów osobowych (rys. 3.51). Zawieszenia z podwójnymi wahaczami poprzecznymi równej i nierównej długości (rys. 3.48o i h). Ten typ zawieszenia jest powszechnie stosowany jako zawieszenie przednich kół. Zwykle wahacze współpracują ze sprężyną śrubową (rys. 3.52). Zawieszenia z pionowym teleskopowym elementem wodzącym, połączonym przegubowo w swym górnym końcu z podwoziem, a w dolnej części — z wahaczem poprzecznym (zawieszenie McPherson, rys. 3.48i). Zawieszenia tego typu są coraz powszechniej stosowane w samochodach osobowych (rys. 3.53). Zawieszenia z pionowym teleskopowym elementem wodzącym, sztywno zamocowanym do podwozia (rys. 3.48j). Elementy zawieszenia. Wahacze są tłoczone z blachy stalowej. Niekiedy na wahacze stosuje się odkuwki. Wahacze mają kształt trójkąta podstawą mocowanego do elementu nośnego, a wierzchołkiem skierowanego w stronę koła. Taki kształt zapewnia wahaczom odpowiednią sztywność. W wahaczach kół tylnych do wierzchołka jest mocowany czop piasty koła, na którym, na łożyskach tocznych, obraca się piasta. W wahaczach przednich kół (rys. 3.52) do wierzchołka są mocowane sworznie kuliste. Przez te sworznie przechodzi oś, wokół której następuje obrót koła przedniego (tzw. zwrot koła) w chwili, gdy kierowca obraca kołem kierownicy. W zawieszeniu typu McPherson oś obrotu koła stanowi kolumna resorująca, osadzona u dołu w wahaczu za pomocą sworznia kulistego (rys. 3.53). Ze względu na stosunkowo niewielkie ruchy kątowe wahacze mocuje się do elementów nośnych samochodu za pomocą tu-lei gumowych. Skrętne odkształcenia gumy umożliwiają ruch wahaczy. Tuleje gumowe izolują nadwozie od wahaczy, gdyż przynajmniej częściowo tłumią wzbudzane w nich drgania. Omówiono tu tylko nieliczne przykłady spośród stosowanych konstrukcji zawieszeń samochodów. Jednak wszystkie stosowane konstrukcje stanowią mniej lub bardziej skomplikowane kombinacje opisanych elementów zawieszeń.